کشف نشانه‌های سوزاندن جسد در هزاره پیش از میلاد

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، خانم نسرین قهرمانی سرپرست هیأت کاوش امروز با اعلام این خبر گفت:
طی عملیات نجات بخشی آثار در معرض خطر سد و با توجه به درخواست آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی در فصل اول مقرر شد بدون انعقاد قرارداد و با پرداخت هزینه‌های مربوط به کاوش مطالعات باستان شناختی کورگان‌ها انجام یابد و کاوش‌های فصول بعدی با انعقاد قرارداد فی مابین پژوهشگاه میراث فرهنگی و آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی تداوم یابد.
وی افزود: به دلیل موافقت نکردن آب منطقه‌ای آذربایجان شرقی برای انعقاد قرارداد و با توجه به با ارزش بودن مطالعات فصل اول، فصل دوم کاوش با کمک‌های مردمی و با موافقت و مجوز رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
خانم قهرمانی با اشاره به اینکه کورگان‌های شاهلیق و قره داشلی ۱ و ۲ که در جنوب روستای نوجه ده و غرب روستای پیغام واقع شده اند شواهدی مبنی بر سنت جسد سوزی در هزاره اول پیش از میلاد دارد گفت: هر سه کورگان در اندازه‌های ۱۸ ×۲۰، ۱۵ × ۱۶ و ۷ × ۸ متر بیانگر این سنت بودند.
این باستان شناس افزود: با آزمایش‌هایی که بر روی خاکستر بدست آمده از این کورگان‌ها انجام خواهد گرفت این نظریه پذیرفته یا رد خواهد شد. این کورگان‌ها به اقوام «اسکیت» یا «سکا» تعلق دارد.
سرپرست هیأت کاوش گفت: آیین تدفین، رسم فوق العاده مرموز و باشکوهی بوده که با زحمت بسیار فراوانی انجام می‌گرفته که این کورگان‌ها اسنادی در اثبات مدعای مورخان در این خصوص است.
این باستان شناس گفت: در بزرگترین کورگان به نام «شاهلیق» وجود ۲۰ لایه سنگ چین، شن و ماسه و گل کوبیده حکایت از انجام این رسم پرتشریفات دارد.
او با اشاره به اینکه ابزار‌های سنگی یافت شده بیانگر این است که این کورگان‌ها با زحمت و دقت فراوان برپا می‌شدند تصریح کرد: به جهت وسعت این کورگان نیاز به یک فصل کاوش مجدد دارد.
او با بیان اینکه در کورگانی دیگر که از آن نیز خاکستر بدست آمد سنت قربانی مشاهده شد افزود: چهار کودک تکه تکه شده، در سطح بالای خاکستر بین یک سنگ چین منظم دفن شده بودند.
قهرمانی گفت: جنسیت دو کودک مؤنث و جنسیت دو کودک دیگر به جهت متلاشی بودن قابل شناسایی نبود.
این باستان شناس با اشاره به اینکه با توجه به سنگ ساب آرایش، سنجاق‌های مفرغی زنانه به نظر می‌آید این کورگان متعلق به یک بانو باشد گفت: اشیاء بدست آمده شامل پیکرک‌های کوچک سفالی، ژتون‌های سفالی، سنگ ابسیدین، سرباره‌های آهن، سنجاق‌های مفرغی، قاب‌های بازی و قطعات سفال، دندان‌های اسب و تدفین جانوری است که به صورت نذورات به متوفی هدیه شده است.
وی افزود: آریایی‌هایی که اجساد مردگان خود را می‌سوزاندند به این اعتقاد داشتند که جسم مرده همراه با روح او به وسیله ایزد آتش، روانه جهان دیگر می‌شود.
شهرستان کلیبر در ۱۷۰ کیلومتری شمال شرقی استان آذربایجان شرقی واقع شده است.