گزارش مکتوب
با قلبامون چیکار کردی؟
همه خواسته اش از این دینا یک قبر بود که رویش بنویسند: «سرباز قاسم سلیمانی» نمیخواست عبارتهای عنوان دار داشته باشد و این همه حجت انتخاب شهادت به جای مرگ برای سرداری بود که یک دنیا داغدارش شده است.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز کردستان، شاید آن روز که در روستای کوچکی در اطراف کرمان به دنیا آمد، هیچکس فکرش را هم نمیکرد که این نوزاد، روزی فرمانده جبهه مقاومت جهان اسلام شود، ولی شد.
سرداری که همه آوازه اش را نه از نابودی داعش که از خاکی بودن و فروتنی داشت؛ آنقدر خاکی که نمیشد تفاوتی بین او و مجاهدانی که به فرمانش بودند، قائل شد.
روزی که خبر شهادتش آمد، یک ایران لبریز از سوگ شد و یک دنیا ماتش برد.
داغی که شاعران کردستانی را شاعرتر از همیشه کرد.
منصور دولتی شاعر قروهای نوشت:
باید بخورد جام پشیمانی را
هرکس که به خون کشد سلیمانی را
سلطانی جنگل به شغالان نرسد
گرچه بکشند شیر ایرانی را
حجت الله مومنی دیگر شاعر این شهر هم سرود:
قاسم این عاشقِ پروانه شدن، تنها نیست
جای سردارِ جهانگیر به جز دلها نیست
شهرِ مجنون که فَقَط موطنِ یک لیلا نیست
شعرِ شاعر همه در بارهی یک دریا نیست
بعدِ قاسم، بله هستند که قاآنیها
زنده هستند سلیمانیها
رویا صالح پور شاعر کردزبان کردستانی هم نوشت:
من از سفر یک حماسه باز آمدم
و مثل آب
تمام قصه قاسم زمان را
روانم
سفر، مرا به باغ شهادت برد
و ایستادم
تا دلم آرام گیرد
و کردها چه خوب قدرشناسی خود را نشان دادند، گفتند که سردار تنها کسی بود که به داد کردهای عراق رسید، آن هم زمانی که داعش میرفت تا ناموس و شرفشان را به یغما ببرد.
در سنندج برای فرمانده قهرمان مراسم عزا گرفتند و در کل کردستان برایش پرچمهای عزا برافراشتند.
دختری گفت: انگار پدرم را از دست داده ام و پسر جوانی هم گفت: منتظر فرمان حضرت آقا هستیم تا برای انتقام سخت به میدان بیاییم.
پیرزن دستش را بر روی دست میزد و اشک از گوشه چشمش روانه میشد و حسرتی که با بغش فرومی خوردند.
پیرمرد میگفت: پای رفتن ندارم، ولی حکم بدهند تا کاخ سفید میروم و آنجا را بر سر ترامپ خراب میکنم.
بازار سنتی بیجار سیاهپوش و تعطیل شد، بسیاری روانه تهران شدند تا در آخرین وداع با سردار، از قتل پسر بزرگ ایل بگویند و فریاد خونخواهی سر دهند، مثل همان جوان خدماتی که نه کارمند بود، نه شیعه بود و نه شغل دولتی داشت.
خوب میدانست برای سردار هم مذهب و زبان و قوم و نژاد معنا ندارد و تنها انسانیت است که برایش حرف اول را میزند.
درست در زمانی که یزدیان سرمست از جنایت خود هلهله میکرد، دنیا یک سر عاشورا شد و مختارها به خیابانها آمدند و فریاد انتقام سخت سردادند.
این داغ در فضای مجازی در بین کاربران سینه به سینه نقل شد و با وجود اینکه اینستاگرام و توییتر هم از نام این سردار بزرگ ایرانی وحشت دارند، اما هشتگ سردار سلیمانی همچنان در صدر قرار گرفت، نامی را که دشمن میخواشت نباشد، حالا به پرترکراترین نام دنیا بدل شده بود.
دستی بریده با انگشتر عقیق در فضای مجاز منتشر شد و یکی از کاربران نوشت، شکر خدا عقیق سرخ تو را ساربان نبرد.
خبرنگاری نوشت: کاری به اینکه موافق یا مخالف سردار سلیمانی هستید یانه، ندارم، سوال این است هر ژنرال دیگری در خاک یک کشور دیگر به دستور رییس جمهور یک کشور دیگر کشته میشد، اسمش میشد ترور، اما چرا بی بی سی اصرار داره بگه و بنویسه کشته شدن قاسم سلیمانی؟ چرا یک رسانه اصولش را به این راحتی زیر پا میگذارد؟
خیلی هایشان هم نوشتند: #انتقام_سخت متوجه آمریکا و اسراییل
کاربرانی هم عکس ترامپ را منتشر کردند و زیرش نوشتند: تروریسم درجه یک جهان.
کاربری با نام کُرد سنی در توییترش نوشت: حمله موشکی ۱۷ شهریور ۹۷ را به یاد دارید که طی آن مقر فرماندهی حزب منحله دموکرات در کردستان عراق با ۷ موشک هدف قرار گرفت؟ روزهای شبیه به این را حتما بازهم خواهید دید.
یکی هشدار داد: از امروز هیچ یک از جیره خواران آمریکا در منطقه در امان نخواهند بود.
کارزان کاربر دیگر به زبان کُردی نوشت: آروزی حسن تهرانی مقدم موشکی شدن ایران بود، شهید شد، موشکی شدیم... و آروزی سپهبد سلیمانی چی بود؟ نابودی اسراییل، شهید شد؛ اسراییل هم نابود میشود...
یکی طولانیتر نوشت و گفت: تا همه را به فکر وا دارد، نوشت: میتوانیم با هم اختلافنظر داشته باشیم، در مورد سیاستها با هم موافق نباشیم، از گلهها و زخمها و داغها بگوییم، اما یادمان نرود کجای دنیا ایستادهایم: وسط خاورمیانه. جایی که صبحانه را با ترور در عراق میخوریم، ناهار را با عملیات انتحاری در پاکستان سرو میکنیم و شام را با انفجار در افغانستان...
ما دوستان زیادی در دنیا نداریم، تمام دارایی هم هستیم. شهادت سردار قاسم سلیمانی یک زخم ملی است، آن را حکومتی و جناحی نکنیم.
کسانی که دلشان از جای دیگر پُر است میپرسند اصلاً چرا باید سردار سلیمانی در عراق باشد؟ این را میپرسند، اما نمیگویند هلیکوپتر و پهباد آمریکایی در آسمان بغداد چکار میکند و چرا باید به ماشین سردار ایرانی و فرمانده عراقی موشک شلیک کند؟
ما با عراق مرز مشترک داریم، اما فاصله آمریکا تا عراق نزدیک به ۱۱ هزار کیلومتر است! ایرادی ندارد آنها اینجا تشریف دارند؟!
باورش سخت است، اما در شبکههای اجتماعی کسانی خوشحال شدهاند! فکر میکنید ترامپ با این ترور دلش برای شما سوخته؟ خیال میکنید اگر فردا موشک به سمت ایران شلیک کند دستور میدهد فقط به خانه آنها بخورد که از او خوششان نمیآید؟! نکند این روزها که میروید دارو بخرید، داروخانهچی میگوید این دارو تحریم است، اما چون شما ترامپ را دوست دارید براتون نگه داشتیم؟!
از اتفاقات آبانماه دلخون هستیم، باشیم، از کشورداری و فقر و فساد و بیکاری گله داریم، داشته باشیم، اما ربطش ندهیم به مساله امنیت یک کشور مقابل دشمن بیرونی. نشویم وکیل مدافع رایگان جنایتهای آمریکا.
نسل پنجم انقلاب هم با بغضی در گلو و دردی در دل به صحنه آمدند.
حدیث حیدرزاده دختر دبستانی بیجاری در انشایش برای سردار قهرمان نوشت: سردار ایرانی بود ... او داناترین سردار ایران بود... سردار مردی با ایمان بود ...
و این کودک در دنیا کودکانه خود سردار را چه خوب شناخت که با ایمان بود.
دبستانیهای مدرسه الوند بیجار هم مشق شجاعت را درباره سردار سلیمانی دیکته نوشتند.
خانم فهیم، معلم این مدرسه برای دانش آموزان این املا را گفت: سردار سربازی رزمنده بود... مردان بد سردار را دوست ندارند... آنان دیروز در سرزمینی دور سردار را با تیر زدند. سردار آسمانی شد... سردار ترسو نبود... ما سردار را دوست داریم...
و حالا مردم در در طواف سردار سلیمانی و همراه همیشگی اش سردار ابومهدی المهندس ازحرم آل الله از کربلا و نجف و کاظمین تا مشهدالرضا (ع) و قم و جمکران، شانه به شانه همراهشان شدند تا شهادت بدهند که آنان پاکترین بنده خدا بودند؛ زمزمه می کنند: کم آورده پیشت مردی با قلبامون چیکار کردی؟
و در نمازی که مولایمان امام خامنهای بر شهیدان خواند، یک دنیا پشت سرش بود تا بگوید: ما اهل کوفه نیستیم.
میدانند که انتقام تنها بر عهده نظامیان نیست و خوب میدانند که قلم، زبان، منش و رفتارشان که حاج قاسمی شود، ترامپ و ترامپها مانند همین سفیرشان در افغانستان فرار را بر قرار ترجیح میدهند؛ و خون فرماندهان ایرانی و عراقی که باهم آمیخت چه خوب توانست پیغام اتحاد و همبستگی را بازهم به جهان اسلام یادآوری کند آنجا که خون عرب و عجم تنها برای آزادگی و مقابله با استکبار ریخت.
سردار دلها فردا در آرامگاه ابدی خود آرام میگیرد، ولی جوشش خونش تا انقلاب حضرت، ولی عصر (عج) ادامه دارد.
گزارش از : کلثوم مومنی