گمانه‌زنی و آواربرداری بنای زیج منیژه انزل سرپل ذهاب

به گزارش خبرنگار حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صداوسیما؛سرپرست هیأت باستان شناسی بنای زیج منیژه انزل سرپل ذهاب گفت: گمانه‌زنی و آواربرداری این زیج با هدف مطالعه؛ فن شناسی و خواناسازی نقشه و ارائه گاهنگاری و کاربری این بنای شاخص معماری آغاز شده بود که با نیل به برخی از مهمترین اهداف پژوهش به انجام رسید.
به گزارش خبرنگار حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صداوسیما؛ آقای فرزاد مافی سرپرست هیأت باستان شناسی گفت: علاوه بر خواناسازی پلان بنا و فن شناسی دقیق معمارانه، یافته‌های سفالین بدون لعاب با نقوش افزوده و مربوط به قرون ۴ تا ۶ هجری از دیگر دستاورد‌های طرح گمانه‌زنی و آواربرداری این زیج است.
وی افزود: این بنا با وجود شباهت ریخت شناختی و فنی سازه‌های عصر ساسانی به احتمال قریب به یقین بنایی مربوط به قرون اولیه اسلامی است.
وی ادامه داد: بدیهی است گاهنگاری ارائه شده علاوه بر ویژگی‌های معماری اغلب بر پایه یافته‌های باستان شناختی از قبیل مواد فرهنگی، چون قطعات سفال انجام پذیرفته و نقشه بنا، خانه سازی شده است.
این باستان شناس افزود: با توجه به نقشه این بنا و برخی شواهد دیگر در ابتدا احتمال کاروانسرا بودن این بنا مد نظر نگارنده بود لیکن با توجه به کشف دروازه ورودی و برخی شواهد دیگر احتمال کاربری دیگری نیز از جمله یک آمادگاه یا پادگان نظامی برای این بنا مطرح است.
آقای مافی گفت: همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در قرون بعدی احتمالاً تغییراتی در بخش‌هایی از بنا صورت گرفته و مدت زمان محدودی کاربری متفاوتی از کارکرد اصلی بنا داشته است.
او تأکید کرد: با توجه به سلامت بخش مهمی از بنا به نظر می‌رسد این بنا قابلیت مرمت و باز زنده سازی دارد، لیکن با توجه به اهمیت نهشته‌های تاریخی و آثار باستانی و مواد فرهنگی ضروری است که کار خوانا سازی و آوار برداری در فصول بعدی نیز در قالب کاوش پیگردی و گسترده باستان شناسی انجام پذیرد.
آقای مافی گفت: تعیین کاربری دقیق بنا و برخی سؤالات پژوهشی دیگر بیانگر ضرورت تداوم مطالعات باستان شناسی در فصول آینده است.
سرپرست هیأت باستان شناسی گفت: علاوه بر خواناسازی پلان بنا و فن شناسی دقیق معمارانه یافته‌های سفالین از دیگر دستاورد‌های این فصل است که اغلب بدون لعاب با نقوش افزوده و مربوط به قرون ۴ تا ۶ هجری هستند.
آقای مافی افزود: در این طرح قطعاتی از سفالینه‌های لعابدار باکنده نیز کشف شدکه با تکنیک لعاب پاشیده (اسگرافیاتو) تزیین شده اند.
وی خوانا سازی نقشه این بنا را از مهم‌ترین دستاورد‌های این فصل کاوش اعلام کرد.