پخش زنده
امروز: -
گزارشهای مورد تایید سازمان بهداشت و درمان انگلیس نشان میدهد چهار میلیون و چهارصد هزار نفر در این کشور دچار اختلالات روانی هستند که یک میلیون و دویست هزار نفر بیشتر از آمار سال ۲۰۱۹ در این خصوص است.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از لندن؛ بر اساس گزارش سازمان ملی بهداشت و درمان انگلیس سن شماری از این افراد ۱۶ تا ۳۴ ساله یعنی سن کار است که به دلیل اختلالات روانی و بیماری طولانی مدت کار نمیکنند.
وزیر بهداشت و درمان انگلیس در واکنش به آمار بالای افراد سن اشغال که به علت اختلات روانی کار نمیکنند و نیازهای مالی آنان از محل اعتبارات بیمه بیکاری تامین میشود دستور داده است پرونده همه افراد مبتلا به اختلالات روانی بازنگری شود.
"وس استریتینگ" وزیر بهداشت و درمان انگلیس همچنین خواسته است چگونگی تشخیصهای سلامت روان در این کشور ارزیابی شود، زیرا شمار افرادی که با گواهی ابتلا به مواردی همچون "اختلال توجه و تمرکز"، از کمک دولتی استفاده میکردند، به شدت افزایش یافته است.
وزیر بهداشت و درمان انگلیس از کارشناسان خواسته است بررسی کنند که آیا احساسات عادی "بیش از حد آسیب شناسی" شدهاند یا خیر.
افزایش شدید تعداد افرادی که به دلیل تشخیص بیماریهای روانی، اوتیسم و اختلال "کم توجهی – بیش فعالی" (ADHD) ادعای مزایای بیماری میکنند، موجب نگرانی در این کشور شده است.
روزنامه گاردین نوشت "وس استریتینگ" میگوید از تجربه شخصی خودش میداند برای افرادی که با سلامت روانی ضعیف دست و پنجه نرم میکنند، مثلا به اختلال "کم توجهی – بیش فعالی" یا اوتیسم مبتلایند و نمیتوانند تشخیص یا پشتیبانی مناسب دریافت کنند، زندگی تا چه اندازه دشوار است، اما افزوده است این گونه تشخیص ها، به شدت در حال افزایش است.
کمتوجهی- بیشفعالی یک اختلال رفتاری است که سه جزء اصلی دارد: کمبود تمرکز و توجه، فعالیت و تحرک بیش از حد و رفتارهای تکانهای. گهگاه بعضی از این موارد کمتوجهی و بیشفعالی هر دو همزمان و بارزند، اما در برخی کمتوجهی یا بیشفعالی به تنهایی دیده میشود یا بارز است. این اختلال معمولا تنها دیده نمیشود و حدود هشتاد درصد مبتلایان، دستکم یک تشخیص روانپزشکی دیگر هم دارند، مثل اختلالهای یادگیری، مشکل در هماهنگی حرکات، اوتیسم، تیک، سوء مصرف مواد، افسردگی، اختلال دو قطبی، اختلال نافرمانی مقابلهجویانه. این اختلال در پسربچهها تقریبا چهار برابر بیشتر است و ۸۰ درصد موارد، منشا ژنتیکی دارند، زیرا در خواهر و برادرهای کودک مبتلا، احتمال این بیماری دو تا سه برابر بیشتر است. کموزن بودن هنگام تولد، مصرف الکل، مواد یا سیگار کشیدن مادر در زمان بارداری، ضربه شدید به سر و برخی بیماریهای ژنتیکی و سوخت و ساز میتوانند زمینهساز این بیماری باشند.